40.

Στο μέλλον, που θα ‘ναι όλα καλά.

Θα κόψουμε τα λίπη και τα έλαια.

Θα τρώμε μόνο καρπούς που θα πέφτουν από τα δέντρα, πάνω στο κεφάλι μας.

Χαρωποί Νεύτωνες.

Θα πηγαίνουμε παντού με τα πόδια.

Το αυτοκίνητο θα μένει βρώμικο στο σκεπασμένο γκαράζ.

Θα χρωστάμε χάρες μόνο στα κατοικίδια ζώα μας.

Ο καφές θα εμφανίζεται μπροστά μας, με δυο κύβους ζάχαρη και τη σκέψη, μόνο.

Τα φινιστρίνια των φέρρυ-μπότς θα είναι πολυγωνικά, 

με πλαίσια από ουρανούς Φλαμανδών ζωγράφων.

Τα ράφια θα ξεσκονίζονται μόνα τους και τα βιβλία θα ταξινομούνται κατά σειρά προτεραιότητας στο διάβασμα.

Στο μέλλον, που θα ‘ναι όλα καλά.

Θα βλέπουμε όλοι μαζί βιντεοταινίες από τη δεκαετία του ’80 και θα γελάμε τσουγκρίζοντας μπύρες με ξεθυμασμένο ανθρακικό.

Θα χωρίζουμε χωρίς κακίες και χωρίς να μοιράζουμε πιάτα και πιατέλες.

Το δέρμα μας θα μυρίζει αλάτι ή ζάχαρη. 

Αλατάνθρωποι και Ζαχαράνθρωποι.

Να λιώνουμε μαζί στη βροχή, για να ξαναφτιαχνόμαστε, με μικτή σύσταση, ανακατεμένοι με πετρούλες του δρόμου.

Στις εκδρομές δε θα ρωτάμε τους γονείς «πότε φτάνουμε».

Οι πατούσες μας θα γίνονται τα βράδια γατίσιες, για να σκαρφαλώνουμε αέρινα ο ένας πάνω στον άλλο.

Δε θα παραδινόμαστε ποτέ.

Στα τρίποντα θα είμαστε πάντα εύστοχοι. 

Όταν το θέλουμε πολύ, δηλαδή.

Στο δρόμο θ’ ανταλλάζουμε βιβλία με αγνώστους.

Θ’ ανταλλάζουμε γλυκά και μισοκαπνισμένα τσιγάρα, 

μέσα σε ζωγραφισμένα, 

ανοιχτά θέατρα.

Στο μέλλον, που θα ‘ναι όλα καλά, η οδήγηση δε θα με ζαλίζει.

Ούτε το αψέντι θα με ζαλίζει.

Ούτε η τηλεόραση.

Στο μέλλον, που θα ‘ναι όλα καλά, 

θα είσαι κι εσύ καλά.

Και θα παίζουμε φρίσμπι με τους δίσκους μας μέσα στο σαλόνι μας, 

θα χοροπηδάμε πάνω σε μαξιλάρες, 

μαζεύοντας επτάιντσα στον αέρα.

Θ’ αγκαλιαζόμαστε πάνω σε κομμάτια των βινυλίων 

που δε θα προλαβαίνουμε να πιάσουμε. 

Αυτά θα πέφτουν οριζόντια πάνω στα κρύσταλλα.

Θα καταστρέφουμε τη λίστα γάμου, τον οποίο ποτέ δε θα έχουμε τελέσει επισήμως.

Οι Αλατάνθρωποι δε θα παντρεύονται Ζαχαράνθρωπους. Δε θα χρειάζεται.

Στο μέλλον, που θα ‘ναι όλα καλά.

Θα ορκιζόμαστε αιώνια πίστη, με τα χέρια πάνω στη «Ντισκολάτα».